صنعت پتروشیمی ارمنستان و زمینه های همکاری

· کشور ارمنستان به دلیل موقعیت مناسب جغرافیایی در منطقه اوراسیا اهمیت اقتصادی و سیاسی زیادی برای ایران جهت دسترسی به گرجستان و دریای سیاه دارد و به طور بالقوه می­تواند مسیر جایگزین مناسبی برای انتقال گاز طبیعی ایران به اروپا فراهم سازد.

·    در حال حاضر کشورهای اروپایی، آسیای مرکزی (CIS)، روسیه و ایالات متحده آمریکا از اصلی ترین  طرفهای تجاری ارمنستان می باشند و کشور ارمنستان را می‌توان بعنوان پل ارتباطی جهت ورود ایران به بازارهای کشور روسیه، کشورهای (CIS) و اروپا نام برد، به همین جهت کشور ارمنستان در رده بندی سازمان توسعه تجارت ایران در اولویت اول بازار هدف صادراتی جمهوری اسلامی ایران معرفی گردیده است.

·    اگر چه بازار کشور ارمنستان با جمعیتی بالغ بر سه میلیون نفر چندان چشمگیر نیست، اما موقعیت این کشور به گونه است که می تواند زمینه حضور در بازار 180 میلیون نفری کشورهای اوراسیا را برای ایران فراهم کند. بازرگانان ایرانی می توانند بدون پرداخت عوارض گمرکی کالای خود را از ارمنستان به کشورهای اوراسیا ارسال کنند. کشور ارمنستان قراردادی با 28 کشور اروپایی امضاء کرده که بر اساس آن 6400 نوع کالا از این کشورها به ارمنستان و دیگر کشورهای اوراسیا ارسال می شود و جمهوری اسلامی ایران نیز می تواند از این بازار استفاده کند.

بازگشت تحریمهای نفتی ایران

آمریکا اعلام کرد که از امروز دوشنبه 14 آبان 1397 تحریمهای نفتی تعلیق شده ایران در اثر توافق برجام را مجددا اعمال میکند، اما به هشت کشور (چین، ژاپن، کره، تایوان، هند، ترکیه، یونان و ایتالیا) اجازه میدهد موقتا واردات نفت و میعانات از ایران را ادامه دهند، به شرط آنکه هر شش ماه 20 درصد از مقدار این واردات بکاهند. 

صادرات روزانه نفت ایران به کشورهای چین و هند و امارات و اسپانیا در سال 2018 نسبت به سال پیش افزایش یافته و برعکس به کشورهای کره و ژاپن و ترکیه و یونان و ایتالیا کاهش یافته است(نمودار).

البته انتظار میرفت که با توجه به افزایش تقاضای پالایشگاههای داخلی ایران برای نفت خام، صادرات نفت ایران بدون تحریم نیز قدری کاهش یابد.

علیرغم تحریم و کاهش صادرات ایران، قیمت جهانی نفت در چند روز اخیر کاهش یافته که دو دلیل میتوان برای آن برشمرد: اولا همچنانکه انتظار میرفت تهدیدات آمریکا بیشتر نمایشی بوده و بعضی از کشورها قرار است از تحریم خرید نفت ایران معاف شوند، و ثانیا کشورهای اوپک به تلاش خود برای افزایش عرضه نفت به منظور جبران کاهش عرضه ایران افزوده اند. 

اما اگر معافیتهای تحریم نفت ایران لغو شده یا کاهش یابد، یا صادرکنندگان عمده نفت خام نتوانند به مدت طولانی جای خالی عرضه نفت ایران را پرکنند، یا اگر اتفاق غیرمترقبه ای در بعضی کشورهای نفتخیز کم ثبات مانند لیبی یا نیجریه پیش آید که صادرات آنها را دچار وقفه کند، انتظار میرود که دوباره بازار دچار شوک و افزایش قیمت شود. 

تاثیر جنگ تجاری آمریکا و چین بر تجارت جهانی پلی الفین ها

 با اوج گرفتن نبرد تجاری آمریکا و چین و اقدام تلافی جویانه چین به اعمال تعرفه بر واردات مواداولیه از آمریکا و به تبع آن کاهش سود صادرکنندگان آمریکایی، مؤسسه وودمکنزی پیش بینی کرد که صادرات پلی الفین آمریکا به چین در سال 2019 به نصف کاهش یافته و چین نیاز خود را از خاورمیانه، کره جنوبی، تایلند و سنگاپور تامین کند. این مؤسسه همچنین پپیش بینی کرده است که در بلندمدت، تغییر مسیر پلی الفین نسبتا ارزان از صادرات به داخل آمریکا و همچنین اعمال تعرفه بر واردات مصنوعات پلاستیکی از چین، باعث رونق تولید محصولات پلاستیکی در آمریکا و افزایش اشتغال شود. ضمن اینکه در کوتاه مدت، تغییر مسیر و سرازیر شدن پلی الفین آمریکا و مصنوعات پلاستیکی چین به بازارهای دیگر باعث افزایش هزینه های حمل و نقل، کاهش حاشیه سود، و افزایش رقابت برای تولید کنندگان و واسطه های این دوگروه محصول خواهد شد.

اطلاعات بیشتر:

https://www.hydrocarbonengineering.com/petrochemicals/17102018/us-china-dispute-will-disrupt-polyolefins-trade-says-wood-mackenzie/

پتروکِم:  آیا سیاست تجاری درونگرا و "بیگانه ستیز" ترامپ باعث رونق همه بخشهای اقتصاد آمریکا خواهد شد؟ آیا با ایزوله کردن اقتصاد و تجارت آمریکا، این کشور میتواند مانند گذشته محصولات کشاورزی و غذایی به چین صادر کند یا تجهیزات نظامی و خودرو به هند و اروپا بفروشد؟ آیا ترامپ میتواند مانع فرار سرمایه از آمریکا به کشورهایی چون گروه BRICS (برزیل و روسیه و هند و چین و آفریقای جنوبی) شود؟ آیا چشم انداز روشنی از افزایش اشتغال در خودروسازی و سایر صنایع آمریکا وجود دارد؟ اگر پاسخ به این سؤالات منفی باشد، ممکن است رونق صنایع پلاستیک آمریکا دستاورد چندان مهمی تلقی نشود و حتی تحت تاثیر رکود سایر بخشهای اقتصاد و کاهش درآمد شهروندان آمریکا، اصلا تحقق نیابد.

ایران و هند، پیشگام در رشد ظرفیت جهانی تولید آمونیاک

بر اساس برنامه ریزی یا اعلان شرکتها، در دوره 9 ساله 2018 تا 2026 ظرفیت تولید آمونیاک جهان از مقدار فعلی 242 تن درسال به 286.4 درسال(18.5 درصد افزایش) خواهد رسید که در این میان ایران با 8.4 و هند با 7.9 تن در سال به ترتیب مقام اول و دوم در رشد ظرفیت تولید آمونیاک (و اوره) جهان را در اختیار خواهند داشت. پس از این دو کشور، نیجریه با 5، آمریکا با 3.1 و روسیه با 3 میلیون تن درسال جایگاههای بعدی را در رشد ظرفیت تولید جهانی آمونیاک کسب کرده اند.  

منبع: https://www.hydrocarbonengineering.com/petrochemicals/17102018/iran-and-india-lead-global-ammonia-capacity-growth-says-globaldata-latest-report-sees-trend-continuing-for-the-next-nine-years/